Hebben wij impact als grafisch ontwerpers? Kunnen we de wereld een tikkeltje beter maken? Dat vroeg ik me — een beetje gefrustreerd — af toen ik alweer achter mijn scherm zat. Op een dood moment, nadat ik het zoveelste commerciële boek aan de drukker had bezorgd, kwam ik al surfend het verhaal van Ronny en Michal tegen. Mijn ogen werden groot. Yes, we can! 

Israël en Iran leven al jaren op gespannen voet. Toen de overheden van beide landen in maart 2012 voor de zoveelste keer opriepen tot oorlog, namen de 41-jarige Ronny Edry en zijn vrouw Michal Tamir een initiatief met impact. Het koppel grafisch ontwerpers postte een opvallende affiche op hun Facebookpagina: een foto van Ronny met zijn dochtertje die zwaait met een Israëlisch vlaggetje en daarbij de tekst: ‘Iranians, we will never bomb your country. We love you’. 

Ronny schreef een persoonlijke boodschap bij de affiche, gericht aan alle Iraniërs. Zijn wens? De oorlog met Iran stoppen en de ‘andere kant’ leren kennen.

Bekijk hier hoe Ronny de brief voorleest

Bekijk zijn TED-talk

Ronny’s oproep miste zijn doel niet, want binnen enkele uren namen tientallen Israëli’s het ontwerp en de slogan over en postten ze dezelfde poster met hun eigen foto. De kleurrijke kaders en het hartje werden gekopieerd, geïnterpreteerd en hermaakt. Het ontwerp was herkenbaar en overspoelde Facebook in 2012. Branding pur sang. En een copycat die voor de verandering geen irritatie, maar iets goeds opleverde.

Eén ding hadden Israëli’s en Iraniërs alvast gemeenschappelijk: een groot verlangen naar vrede. De Facebookpagina’s van Ronny en Michal werden in enkele dagen zo populair dat ze hun initiatief een eigen Love and Peace-pagina gaven. Van over de hele wereld werden foto’s met het kleurrijke ontwerp gepost en likes, shares en comments stroomden verder binnen. De Love and Peace-pagina was een fenomeen in 2012 en het schoonste van al was dat mensen écht met elkaar begonnen te praten.

De community groeide niet alleen, de conversaties werden ook steeds dieper. Dankzij de campagne leerden Israëli’s en Iraniërs elkaar kennen, stelden ze elkaar vragen en deelden ze verhalen over hun leven. Zelfs gevoelige onderwerpen in het conflict, zoals het Jodendom en het Iraanse regime, kwamen aan bod. Zo ontstond er een krachtige conversatie tussen twee vijandige staten, waarbij een simpele zin als ‘We houden van jullie’ en een positieve kijk op het leven als brandstof diende.

Het succes van de campagne smaakte naar meer en Ronny en Michal doopten hun spontane initiatief om tot ‘the Peace Factory’. De online vredesbeweging won snel terrein en zwermde uit naar andere conflicten in het Midden-Oosten. Na Israel-loves-Iran en Iran-loves-Israel volgden zo nog Palestine-loves-Israel, Israel-loves-Palestina en Iran loves Israel & Palestine. Tien jaar later is de beweging nog steeds actief: op 24 februari 2022 kreeg hun Facebookpagina een nieuwe profielfoto als steunbetuiging voor de Oekraïners én de Russen.

Zowel in het conflict tussen Iran en Irak als in het huidige conflict tussen Rusland en Oekraïne, vallen er langs beide kanten slachtoffers: het ‘gewone volk’ is altijd de dupe. Momenteel overheerst het anti-Ruslandgevoel, maar wat met het grote deel van de Russen dat helemaal niet achter de oorlog staan? Op de Facebookpagina van Peace-Factory zien we een krachtig beeld van mensen die op straat komen in Sint-Petersburg en zo hun eigen leven riskeren.

Een ander post op hun Facebook-pagina gaat over Dmitry Reznikov. Hij hield een papier vast met asteriksen en werd gearresteerd. Vermoedelijk staat er op zijn papier 'geen oorlog' in het Russisch. Dit soort protest wordt meer gedaan in Rusland. Ooit is een man gearresteerd die een wit blad omhoog hield. Hij zei dat hij niks hoeft te zeggen, dat iedereen weet wat het probleem is. Hoe krachtig kan een beeld zijn met enkele lettertekens zonder iets te zeggen.

Dus hebben wij als ontwerpers impact? Jazeker. Het is een kwestie van de juiste keuzes te maken en er helemaal voor te gaan. Daarom bestaat Goed Goed. Let’s give it a try!